Meşhur Soruyu Cevaplıyoruz: Atalarımız Olarak Bilinen Tüm Primatlar Neden Evrimleşerek İnsana Evrimleşmedi?
Dünyayı dolaşırken, çiftçilik yaparken ve Ay’ı ziyaret ederken, yaşayan en yakın akrabalarımız olan şempanzeler, ağaçlarda kaldılar, meyve yediler ve maymunları avladılar.
Modern şempanzeler, modern insanlardan daha uzun süredir var. Ama 6 milyon yıldır farklı evrim yollarındayız. Şempanzeleri kuzenlerimiz olarak düşünürsek, son ortak atamız yaşayan sadece iki torunu olan büyük-büyük-büyükanne hakkındadır. Ama neden onun evrimsel yavrularından biri diğerinden çok daha fazlasını başardı? Neden diğerleri de gelişmedi? Hükümler içeriğimizde…?
Kaynak:https://www.livescience.com/32503-neden…
Washington, DC’deki Smithsonian Enstitüsü’nden bir paleoantropolog olan Briana Pobiner, diğer primatların insanlara dönüşmemesinin sebebinin gayet iyi durumda olmaları olduğunu savunuyor.
Uganda’daki dağ gorilleri, Amerika’daki uluyan maymunlar ve Madagaskar’daki lemurlar da dahil olmak üzere bugün yaşayan tüm primatlar, doğal ortamlarında gelişebileceklerini kanıtladılar.
Davis, California Üniversitesi’nde antropoloji profesörü olan Lynne Isbell: “Evrim ilerleme değildir. Organizmaların mevcut ortamlarına ne kadar iyi uyum sağladığıyla ilgili.’
Evrimci bilim adamlarının gözünde insanlar diğer primatlardan daha fazla evrimleşmiş değildir ve dolayısıyla bu ‘evrimsel yarışı’ kesinlikle kazanmış değiliz.
Üst düzey uyarlanabilirlik, insanların ihtiyaçlarını karşılamak için çok farklı ortamları kullanmasına ve manipüle etmesine izin verse de, bu yetenek insanları evrim merdiveninin tepesine çıkarmak için yeterli değildir.
“Örneğin karıncaları ele alalım. En az bizim kadar başarılı veya bizden daha iyiler. Dünyada insanlardan çok daha fazla karınca var ve yaşadıkları yere çok iyi adapte olmuşlar.’
Karıncalar yazıyı icat etmemişken, biz var olmadan çok önce tarımı icat eden son derece zeki böceklerdir.
Pobiner:
“En uygun ve en uygun olanın en güçlü olduğu fikrine sahibiz, ancak evrim oyununu kazanmak için yapmanız gereken tek şey hayatta kalmak ve üremek.”
Atalarımızın şempanze atalarımızdan ayrılışı buna güzel bir örnektir.
Bilim adamları, insan veya şempanzelerin tam bir fosil kaydına sahip değildi. Böylece, torunları insanlar ve şempanzeler olan soyu tükenmiş cinsler hakkında bilgi edinmek için fosil kanıtlarını yaşayan primatlardan toplanan genetik ve davranışsal ipuçlarıyla birleştirdiler.
–
Cenazesine sahip değiliz. Eğer öyleyse, onu kesin olarak insan soyuna yerleştirebileceğimizden emin değilim.’
Isbell, bilim adamlarının bu canlının insandan çok şempanzeye benzediğini düşündüklerini ve muhtemelen zamanının çoğunu ormanların gölgesinde geçirdiğini ve yere değmeden ağaçtan ağaca geçebileceğini ekliyor.
Bilim adamları, setlerin yerde daha fazla zaman geçirmeye başladıkça kendilerini ata şempanzelerden ayırmaya başladığını düşünüyorlar.
–
“Şempanzelerle ortak atamızdan ayrılan en eski atalarımız, hem ağaca tırmanmak hem de yerde yürümek konusunda ustaydılar.”
Daha yakın zamanlarda (belki 3 milyon yıl önce) bu cetaceanların bacakları uzamaya başladı ve ayak başparmakları dümdüz öne döndü, bu da onları çoğunlukla “tam zamanlı yürüyüşçüler” haline getirdi.
Habitat seçiminde bazı farklılıklar muhtemelen ilk dikkate değer değişiklik olacaktır.
“Atalarımız iki ayaklılığı sürdürmek için ‘gölge’ olmayan habitatlara gitmiş olmalılar. Gerisi insanın evrim tarihidir.’
Şempanzelere gelince, sadece ağaçların içinde olmaları, evrim geçirmeyi bıraktıkları anlamına gelmez elbette. 2010 yılında yapılan bir genetik analiz, setlerin ‘bonobo’ atalarından 930.000 yıl önce ve üç yaşayan alt cins setlerinkinden 460.000 yıl önce ayrıldığını gösteriyor. Orta ve doğu şempanzeleri sadece 93.000 yıl önce ayrıldı.
Pobiner:
“Şempanze olarak açıkça iyi iş çıkarıyorlar, hayatta kalmakta iyiler ve yaşam alanlarını yok etmezsek, muhtemelen daha uzun yıllar bizimle aynı havayı solumaya devam edecekler.”
